مزیت پروتون/یون درمانی نسبت به فوتون درمانی
پروتون/یون درمانی نسبت به فوتون درمانی دو مزیت اصلی دارد:
الف: افزایش دوز رسیده به تومور/بافت سرطانی
با پروتون/یون درمانی، می‌توان دوز ناحیه تومور/بافت سرطانی را افزایش داد، بدون اینکه به همان اندازه دوز در بافت‌های سالم اطراف افزایش یابد. این امر به ویژه برای تومورهایی مفید است که با دوز بالاتر شانس بیشتری برای درمان دارند. برای این تومورها، پرتودرمانی کلاسیک غیرممکن است زیرا خطر عوارض جانبی جدی بسیار زیاد است.
ب: کاهش دوز بافت سالم
در این روش نسبت به پرتودرمانی کلاسیک دوز منتقل شده به بافت سالم کاهش می‌یابد، در حالی که دوز در تومور/بافت سرطانی ثابت می‌ماند. کاهش دوز بافت سالم می‌تواند منجر به کاهش دوز کل دریافتی بیمار و کاهش عوارض جانبی خطر ابتلا به سرطان جدید (تومور ثانویه) شود. در پروتون/یون درمانی میزان کاهش احتمال عوارض جانبی، از بیماری به بیمار دیگر متفاوت است. عوارض جانبی بر اساس برخی پارامترها از جمله دز دریافتی بیمار می‌تواند از علائم بسیار خفیف مانند بی‌اشتهایی موقت تا عوارض جدی‌تر مانند نابینایی متغییر باشد.